We gebruiken cookies op deze website.

Terug naar het overzicht

Deel 3. Het verhaal van Akkie: Met bloed, zweet en tranen

Als ik dan ondanks de pijn  mijn activiteiten toch had volgehouden, kreeg ik daar een enorme kick van. Succes geeft voldoening en dat is positief.  En positieve ervaringen creëren nieuwe “olifantenpaadjes”. Mijn diep ingesleten pad waar de pijnsignalen als een automatisme doorheen liepen is ondertussen een dun lijntje geworden. Ik heb het pad nu bijna “vereffend”. (dit verhaal heb ik in 2018 geschreven, inmiddels ben ik zo goed als pijnvrij!!)

Het is een lang proces geweest om te komen waar ik nu ben. Met “bloed, zweet en tranen” heb ik mijn wandelen weer weten op te bouwen. Volgens mij omdat lopen, gevolgd door pijn, zat verankerd  in mijn brein.  (Dat zijn de programmeringen waar ik eerder over schreef)   

Ik had immers meer dan 12 jaar niet kunnen wandelen zonder heel veel pijn. Fietsen lukte veel sneller, volgens mij omdat mijn brein dat niet geassocieerd met pijn. Dankzij de “peptalk” op de PEP cursus heb ik geleerd door te zetten en nu gaat het lopen heel erg goed!  Ik schreef iedere dag op hoe ver ik had gelopen en als ik dan in mijn schrift bladerde en zag hoeveel kilometers ik al had gelopen de afgelopen maanden, dan werd ik helemaal blij! Ik heb weer vertrouwen in mijn lichaam gekregen. Ik moet elke dag aan mezelf werken om “de pijn de baas te blijven”. Maar het is het meer dan waard!                                                                  

Voorheen lag ik halve dagen in bed met vreselijke pijn, nu loop ik bijna iedere dag 3 tot 5 km en voor een fietstocht van 30 km draai ik mijn hand niet meer om.  (Inmiddels loop ik 4-5 km daags) WAT EEN WINST!

Ik ben trots op mezelf als ik zie hoeveel stappen ik verder ben gekomen dankzij motivatie, kennis en vooral geduldig oefenen. 

Ik stel me niet meer volledig afhankelijk op van de medici en ben door mijn eigen therapeut te worden al heel ver gekomen en ben nog steeds aan het “groeien”.      

Ik heb soms zelfs perioden dat ik denk bijna van de pijn af te zijn. Maar als er dan weer stress is, steekt de pijn toch de kop weer op. Doordat ik deze situatie nu al zo vaak heb meegemaakt, weet ik ook dat ik de pijn wel weer onder controle krijg.  Ik heb het gevoel dat ik mezelf na elke dip weer moet “overwinnen” maar dat lukt steeds beter. Als ik voorheen een erge pijnaanval had ging ik liggen/zitten wachten tot het overging. Nu ga ik juist iets leuks doen en kom ik vaak beter en met nieuwe energie weer thuis. Afleiding en een positieve mindset helpen echt! De pijnaanvallen werden steeds minder hevig en duurden steeds minder lang. De goede periodes werden steeds langer en dat gaf mij veel houvast.  Ik kan soms zelf nauwelijks bevatten dat ik door mijn gedrag zoveel minder pijn heb gekregen! Voorheen dacht ik vaak bij fysieke activiteiten: dat kan ik niet. Nu denk ik meestal: het gaat me lukken. Een hele andere mindset! Volgens mij vooral omdat ik mijn chronische pijn en de invloed van mijn geest op mijn lichaam heb leren begrijpen en dat is denk ik mij een voorwaarde voor succes. Gelukkig komt er steeds meer kennis over het “samenwerken” van lichaam en geest.

Je geloof en je overtuiging zijn heel erg belangrijk!  Probeer te overtuiging te voelen: Ik kan dit!! Toon daadkracht.

Ik hoop dat ik met mijn verhaal en mijn ervaringen chronische pijnpatiënten kan inspireren en motiveren om zelf aan de slag te gaan. Ik gun al mijn lotgenoten dat ze, door in zichzelf te investeren  een leven met minder pijn en meer kwaliteit  krijgen.  

Ik weet als geen ander hoe zwaar het leven met chronische pijn kan zijn! Je doet jezelf tekort als je het niet probeert. Zoek het niet alleen maar extern, neem zelf de regie in handen. Als jij geen actie onderneemt, verandert er niets. Je zult uit je comfortzone moeten komen, het gaat niet vanzelf. Een mooie spreuk is: “als je doet wat je altijd hebt gedaan zal je krijgen wat je altijd hebt gehad”. Verwacht geen grote sprongen vooruit  in een kort tijdsbestek. Gun jezelf de tijd voor dit leerproces.Met hele kleine stapjes, stukje bij beetje, op weg naar minder pijn. Als je het omslagpunt hebt bereikt en het beter met je gaat kan het ook met sprongen vooruit gaan. Je KRIJGT het niet cadeau maar je GEEFT jezelf een enorm cadeau door in jezelf te investeren!                                                              Motivatie, kennis en geduld zijn de weg naar succes leerde ik op de PEP cursus, en zo heb ik het ook ervaren.   

-  Akkie November 2018.

Nieuwsgierig naar wat Akkie ontdekte om haar te helpen met de pijn? Lees verder!

Deel 1. Het verhaal van Akkie Boorsma: Je eigen therapeut worden

Deel 2. Het verhaal van Akkie Boorsma: Kennis verzamelen door veel te lezen

Akkie heeft ook een prachtige steunbrief geschreven aan haar lotgenoten, lees het hier

 

Deel 3. Het verhaal van Akkie: Met bloed, zweet en tranen