Waarom gebruiken professionals Reducept? Helpt het om hun doelen te bereiken? Hoe ziet de toekomst van de zorg eruit? We starten een nieuwe serie artikelen waarin behandelaars die Reducept gebruiken in zullen gaan op de antwoorden op bovenstaande, en vele andere, vragen. Zij zijn pioniers op het gebied van innovatie en integreren digitale therapie met succes in hun praktijk.
We zullen professionals vragen om hun beste praktijkadviezen te delen, evenals waardevolle inzichten en meningen over de behandeling van chronische pijn. Ons doel is om te onderzoeken hoe verschillende zorgspecialisten werken met chronische pijnpatiënten en hun programma's succesvol maken. Blijf lezen als je inzicht wilt krijgen in hun ervaring.
Onze eerste gast is Albert van de Maat, fysiotherapeut bij FysioNU. FysioNU heeft meerdere trainingslocaties en faciliteiten door heel Apeldoorn. Hun fysiotherapeuten beschikken over een grote verscheidenheid aan specialisaties, kwaliteiten en competenties om patiënten met acute klachten en chronische aandoeningen te helpen.
Albert heeft een diverse achtergrond in biomedische wetenschappen, fysiotherapie en ecologie. Zijn oprechte passie voor het helpen van mensen met chronische pijn maakt dat hij opvalt tussen andere professionals. "Ik stop graag de best beschikbare kennis in de behandeling om de om de uitkomst te verbeteren. Evidence-based werken is voor mij van essentieel belang. Ik haat het om dingen te doen zonder te weten wat ik doe, en in de fysiotherapie komt dat veel voor."
FOTO Speechless Photography - Albert van de Maat MSc
Je hebt een diverse mix van disciplines in jouw achtergrond. Helpt deze mix jouw in je fysiotherapie carrière?
Ik heb drie studies gedaan. Ik heb een bachelor in biomedische wetenschappen, een bachelor in fysiotherapie, en een master in ecologie. Ik heb gewerkt als art director, fotograaf en grafisch ontwerper, en als fysiotherapeut. Ik wil altijd vooruit. Daarom wilde ik graag Reducept uitproberen. De wetenschappelijke kennis helpt me om anderen voor te blijven.
Hoe ben je in aanraking gekomen met Reducept?
Iemand kwam naar onze praktijk. Ik sta bekend om het doen van nieuwe dingen binnen onze praktijk, dus werd ik gevraagd om het te onderzoeken.
Wat was je eerste verwachting, je eerste reactie erop?
Zoals altijd, was ik wetenschappelijk kritisch in het begin. Nu ik 12 patiënten heb behandeld met een compleet 3-maanden programma, ben ik onder de indruk.
Wat is er zo indrukwekkend?
Nou, het werkt. Vanuit een theoretisch perspectief kan ik gemakkelijk uitleggen hoe het pijnsysteem, de hersenen en de neurologie werken. Maar het is echt goed om te zien dat het in het echte leven ook werkt. De praktijk en de theorie werken heel goed samen in Reducept.
Welke verbeteringen zie je bij jouw patiënten - is het een vermindering van het pijnniveau of angst, of iets anders?
De meeste mensen die ik heb gezien en behandeld met Reducept hebben al heel lang pijn, en ze hebben alles al gezien. Ze zeggen, ik heb vijf, zes, zeven therapeuten gezien, ben naar het ziekenhuis geweest, naar de pijnspecialist, en heb het revalidatieprogramma zes maanden lang gedaan; het is een lange lijst. De meesten van hen hebben van alles geprobeerd, maar niets hielp. Dat is het moment dat ik Reducept in het gesprek breng. Soms hebben patiënten al van Reducept gehoord van hun arts of het gezien op de website van FysioNU. En soms leren ze het voor het eerst van mij kennen. Meestal staan ze ervoor open om het een kans te geven, omdat niets anders eerder heeft geholpen. Na de behandelperiode zie ik de meeste effecten in pijnvermindering en stressvermindering.
Ik vraag me af wat maakt dat het zo goed werkt? Ik bedoel, het is een openlijk beschikbare theorie, toch? Je kunt het in elk boek lezen, elk artikel, zelfs op Youtube bekijken - dat is hoe pijn werkt; dat is hoe de hersenen het verwerken.
Dat is het punt, de kennis over hoe de hersenen werken ligt op straat, maar iemand moet de eerste zijn om het in een product te stoppen, en dat is wat Reducept heeft gedaan.
Ik heb geen medische achtergrond, ik ben een marketeer. Toen ik bij Reducept kwam, viel het op dat medische professionals deze theorie niet echt delen met patiënten.
Ja, dat is echt erg.
Is er voorkennis over waarom dat zo is?
Mensen veranderen nauwelijks. Ik zie heel veel mensen in mijn praktijk, 16-18 patiënten per dag. Als je kijkt naar hoe Nederlanders zijn opgevoed, denken de meesten dat pijn gelijk staat aan schade. Dus als je opgroeit en uiteindelijk arts wordt, zou je zomaar aan dat idee kunnen vasthouden.
Maar zorgt een hogere opleiding niet voor meer kennis?
Nee, als ik terugkijk op mijn opleiding, was er wel enig pijnonderwijs. Maar naar mijn mening veel te weinig. Helaas kunnen sommige specialisten onbedoeld de angst voor pijn bij hun patiënten aanwakkeren. Het zijn goede specialisten, maar ik denk dat het geweldig zou zijn als ze zich zouden bijscholen op het gebied van pijn.
Bedoel je dat we opnieuw pijnonderwijs moeten invoeren voor beoefenaars in het hele land?
Ja. Een paar weken geleden heb ik een klein boekje geschreven, "Wat is pijn en wat betekent het?", gewoon om het aan huisartsen en patiënten te geven. Als ik erover spreek, en dat doe ik vrij vaak, hebben de meeste mensen zoiets van, "Echt? Oh, dat wist ik niet!". We moeten het vaker over pijn hebben.
Dat is erg jammer om te horen. Dit soort behandelingen kosten veel geld. En bovendien, als het over gezondheid gaat, zou je verwachten dat medici oprecht proberen te helpen.
Ja, zeker. De meeste zorgverleners zijn er om hun patiënten te helpen. Maar naar mijn eerlijke mening kunnen ze de resultaten en verwachtingen verbeteren als ze wat meer tijd besteden aan voorlichting over pijn en het gebruik van de nieuwste kennis over pijn om de angst voor pijn te verminderen.
Er zit een element van hardcore theorie en een VR-element in Reducept. Denk je dat dit VR-element meespeelt in hoe mensen de behandeling ervaren? Is jouw ervaring dat ze er nieuwsgieriger naar zijn omdat het vernieuwend is? Of zijn ze er misschien banger voor?
Ik denk dat het VR-gedeelte hen nieuwsgierig maakt; het is nieuw. Het is anders, en het is makkelijk toegankelijk. Je hebt geen pillen nodig, en je hoeft niets in te spuiten. De meeste mensen die ik erover spreek, zeggen "Oh, dat is interessant, ik wil het testen". Dat is een belangrijk voordeel.
Heb je nog andere ervaring met VR therapie? Is het iets wat uw praktijk nu meer wil gaan proberen, of neemt Reducept daar een unieke positie in?
We hebben nu een tweede concept, dat is van InMotion van CorpusVR. Het gaat over de bewegingsbehandeling. Het is een andere benadering. Ik ben er nu mee begonnen, en het ziet er leuk uit.
Denk je dat er een toekomst is voor dit soort VR-therapie in de praktijken?
Ja, zeker. Vooral voor langdurige patiënten, bijvoorbeeld twintigers die al 9-10 jaar pijn hebben. Ik denk dat VR-therapie een onderdeel zal zijn van wat we in de toekomst doen.
We werken nu samen met XRHealth in de VS. We zien hoe groot de markt is en hoeveel VR-therapieën er beschikbaar zijn voor alle mogelijke aandoeningen. Ik vraag me af hoe de houding nu is in de medische omgeving in Nederland ten opzichte van digitale behandelingen. Is de markt er klaar voor?
Ik denk dat het afhangt van de therapeut. Ik denk dat het aantal geïnteresseerde therapeuten op dit moment niet erg groot is. Educatie en blootstelling aan deze nieuwe manieren van behandelen zal helpen om meer therapeuten betrokken te krijgen.
Waarom?
Nieuwe concepten hebben altijd wat opstarttijd nodig om in het behandeltraject geïmplementeerd te raken. Persoonlijke heb ik een sterke drang om continu nieuwe dingen te implementeren. Dat is niet bij iedereen het geval.
Wat is je motivatie als je je werk doet? Wat is het verwachte resultaat dat je wilt bereiken?
Ik wil graag de beste beschikbare kennis in de behandeling stoppen om het beste resultaat te bereiken. Evidence-based werken is mijn belangrijkste ding. Ik heb er een hekel aan dingen te doen zonder te weten wat ik doe.
Terugkomend op het Reducept spel, hoe organiseer je je sessies daaromheen?
Ik gebruik de sessies om met een patiënt te praten. In de eerste sessie leg ik uit hoe het werkt. Dan gaan ze naar huis en spelen ze het elke dag, drie keer de tijd die nodig is. Na een week komen ze terug om te praten over hoe het ging, wat ze ervan vinden en of er enige invloed op hun pijn was. Ik volg het protocol en kijk in welke fase de patiënt zit en wat hij nodig heeft. Als een patiënt gedragstherapie nodig heeft, dan pak ik dat op en praat ik erover. Onlangs ontving ik een dame. Ze was no-nonsense; ze had al heel lang pijn en ging daar goed mee om. Op het psychologische vlak was er niets om over te praten. We hielden het vrij eenvoudig, ze begon te spelen, en de pijn was binnen twee maanden weg. Ze had al 20 jaar pijn.
Wat heeft geholpen? Hoe werkten die twee maanden anders dan 20 jaar?
Wat patiënten in ziekenhuizen vaak te horen krijgen is: "We kunnen niets vinden wat mis is, dus het zit tussen je oren. Je moet er maar mee leren leven". Ze leggen de verantwoordelijkheid bij de patiënt om het op te lossen. Wat ik zeg is dat alle pijn die je hebt echt is. Misschien kun je niks vinden, maar als het pijn doet, als je pijn voelt, is het echt. Als je het voelt dat het 8 op 10 is, dan is het echt zo. Dus dan luister ik naar mijn patiënten, en zij krijgen de ruimte om er openlijk over te praten. Ik leg gewoon uit hoe pijn werkt; ik ben er echt duidelijk over. Eerlijk en open zijn en gewoon Reducept spelen leidt in veel gevallen tot pijnvermindering of zelfs geen pijn meer voelen. Inzicht in pijn en de pijnmechanismen helpt mensen hun gewoonten om bewegingen te vermijden op te geven en zich uiteindelijk beter te gaan voelen over hun lichaam.
Dat klinkt alsof patiënten zich bij jou begrepen voelen, wat hen helpt een hulpmiddel te accepteren dat niet direct iets aan hun lichaam verandert. Klopt dat?
Precies, en een ander cruciaal onderdeel is dat iemand er eerlijk en open over moet zijn tegen patiënten. Er zijn veel dingen waar ze nog nooit met iemand over gesproken hebben. Als je zo'n omgeving kunt creëren, kan dat veel doen.
Dus zou je zeggen dat de juiste omgeving, de introductie door de behandelaar nog steeds een verplicht onderdeel is van de therapie?
Ja, behandelaars spelen een grote rol in het resultaat. Samen met een goede behandelaar, kan een patiënt veel doen.
Werken met patiënten kan psychologisch veeleisend zijn. Hoe zorg je voor je eigen emotionele en fysieke welzijn?
Het is intensief om zo'n 16 tot 18 patiënten per dag te zien in sessies van 25 minuten. Afhankelijk van het type patiënt (persoonlijkheid, stemming, manier van omgaan met patiënten, etc.) kost het meer of minder energie. Voor mij is het cruciaal om tijd te hebben om te sporten en buiten in de natuur te zijn. Ik loop 2-3 keer per week hard om mijn conditie op peil te houden; het helpt me ook om mijn hoofd leeg te maken. Daarnaast houd ik van vogels kijken, herpetteren (reptielen zoeken) en foto's maken van deze kleine beestjes. Dus ook dat is een manier om te ontspannen en mijn hoofd leeg te maken. Samengevat: sporten en tijd voor ontspanning is mijn manier om gezond en fit te blijven. Soms voeg ik er wat mindfulness aan toe als mijn gedachten te druk worden.
Albert van de Maat: We moeten meer over pijn praten
